Górskie podsumowanie roku 2022!

Rok 2022 był pierwszym od dwóch lat, kiedy na moją aktywność górską nie mieli wpływu politycy. Wreszcie niczego nie zamykano, nie otwierano i nie musiałem szukać alternatywnych pomysłów. Nawet lasy pozostały otwarte...

 

* Styczeń

 

Podobnie jak rok wcześniej zaczynam wycieczką z tatą, tym razem w Beskid Śląsko-Morawski. Odwiedziliśmy Prašivę i Ropičkę. To był wyjazd kompletnie bez słońca i chyba jedyny taki w ubiegłym roku, ale za to mieliśmy prawdziwą zimę, za którą teraz tęsknię.

 

 * Luty

 

Na początku lutego skoczyłem pierwszy raz w Sudety, a konkretnie w Rychleby (Góry Złote). Przyjemna jednodniówka na odcinku Česká Ves - Lázně Jeseník, czyli po terenie, gdzie jest sporo źródełek i pomników. Zima nadal dopisywała.

Potem odbywał się zlot Forum Chimalajowego na Cieślarówce w Beskidzie Śląskim. Postanowiłem tam przybyć od czeskiej strony - poszliśmy od Bystrzycy przez Filipkę. W dolinach było już zielono, ale w wyższych partiach nadal panowała biel i mróz.

* Marzec

Wybrałem się samotnie w Góry Stołowe. W tygodniu, aby skorzystać z promocji w schronisku Pasterka, które w tym terminie dawało świetne ceny na noclegi. Spodziewałem się, że będą pustki i faktycznie byłem jedynym gościem, a w dodatku miałem szczęście, bo tuż po moim wyjeździe obiekt zamknięto z powodu covida...

Pierwszego dnia warunki były typowo wiosenne, jedynie na granicy zachowało się trochę śniegu.

Kolejnego dnia uderzyłem w Broumovské stěny i tam trwała nieustanna walka wiosny z zimą. Co chwilę musiałem zakładać i ściągać raczki, nieustannie pracowały kijki, każdy krok mógł się skończyć wywrotką. Ciągłe napięcie mocno dało się we znaki kolanom, tak że ostatecznie nie przeszedłem całej zakładanej trasy, ale obiad w Broumovie mi to wynagrodził 😏.

Zejście na autobus do Radkowa było dopełnieniem tych udanych trzech dni w Sudetach. Na pogodę również nie musiałem narzekać.

Drugi raz z tatą i drugi raz Beskid Śląsko-Morawski - tym razem pogranicze czesko-słowackie (a więc też fragment Turzovskiej vrchoviny). Ostatnie podrygi zimy, a do tego Dzień Świętego Patryka, więc w schronisku Skalka wszyscy niezapowiedziani turyści byli traktowani niemal jak wrogowie.

* Kwiecień - maj.

Na następną wycieczkę górską czekałem ponad miesiąc, aż do końca kwietnia, kiedy to zacząłem majówkę, choć w moim przypadku była to bardziej "kwietniówka". Po dwóch latach przerwy mogłem powrócić na Słowację. Wybrałem Súľovské vrchy - pasmo niewysokie, ale bardzo widokowe. Główną atrakcją pierwszego dnia był mój pionierski nocleg w ruinach zamku! Takich rzeczy się nie zapomina do końca życia!

Drugi dzień przyniósł to, co Súľovské vrchy mają najlepszego, czyli skały! A wieczorem nocleg na kempingu z pięknymi widokami i niską temperaturą.

Ostatnią noc spędziliśmy z Bastkiem w leśnej chatce, do której zaprowadziły nas głosy. Do tego kilka zaniedbanych wiosek, różnego rodzaju formacje skalne i zasikana jaskinia! Kwietniówko-majówka mogła się podobać!

* Czerwiec.

Ponowną długą przerwę od gór umilałem sobie wyjazdami w płaskie tereny na północy. W końcu jednak, gdy wiosna przyniosła wysokie temperatury, ruszyłem w Bieszczady. W ramach rozruchu przeszliśmy się z Kasią z Komańczy do bazy namiotowej Rabe, po drodze zaliczając Jeziora Duszatyńskie i Chryszczatą. Jeziorka zdecydowanie przereklamowane, na Chryszczatej prawie wyzionąłem ducha, ale odwiedziłem nowe miejsca, a i na Rabe dotychczas nie spałem.

Naszym punktem wypadowym na okolicę była następnie Wetlina, która od lat sprawia u mnie znacznie lepsze wrażenie niż Cisna i Ustrzyki. Jak w poprzednie lata potencjalne wycieczki wybrałem tak, aby z jednej strony zobaczyć coś klasycznego, a z drugiej poznać nowe szlaki. W ramach klasyki przemknąłem Połoniną Wetlińską i prawie zbliżyłem się do Chatki Puchatka, która nadal nie była otwarta.

Jako nowość wybrałem Jasło i to był strzał w dziesiątkę, gdyż szczyt ten ma duże walory widokowe! Nawet boląca noga nie zepsuła mi zabawy.

* Lipiec

Pierwsza połowa wakacji przeważnie jest u mnie słaba górsko, gdyż w tym czasie zwykle udaję się gdzieś na urlop, nie mam więc czasu na nic innego. Tym razem udało się wcisnąć górski epizod w Macedonii i wejść na Magaro, jeden z najwyższych szczytów pasma Galičica. Technicznie to nic trudnego, ale jestem bardzo zadowolony z tej wyprawy, bo zrealizowałem swój plan sprzed 10 lat (!), a i wysokość największa od dawna 😊.

* Sierpień

W moim przypadku "mówisz sierpień" oznacza "myślisz Beskid Niski" i tak było również tym razem. Zmieniłem jednak formę tegorocznego wyjazdu i miast ciągle zmieniać lokalizacje, to przez trzy dni nocowałem w mojej ulubionej chatce studenckiej, czyli w Zyndranowej. Wcześniej jednak odwiedziłem Iwonicz-Zdrój, Bałuciankę i Jaśliska, które również bardzo lubię.

Z Zyndranowej penetrowałem słowackie pogranicze, co również stało się jedną z moich beskidoniskich tradycji. A w ramach odpoczywania po intensywnym życiu nocnym wybraliśmy się całą wielką ekipą na kąpiele w Jasiółce - i to było dla mnie odkrycie tego wyjazdu!

 
Koniec wakacji był powrotem do czasów sprzed pandemii - Beskid Żywiecki, z Rycerki Kolonii wlazłem na Przegibek, a potem do bazy na Przysłopie Potóckim, gdzie towarzystwo przy ognisku tak dopisało, że musiałem ratować się komórką 😏. Wynagrodziły to kolejne dwa dni spędzone na festiwalu w Danielce.

* Wrzesień

Pewne plany na ten miesiąc miałem, ale zwyciężyła proza życia - po wizycie w szpitalu zabrakło sił. Postanowiłem nadrobić tę przerwę jesienią.

* Październik

Jeśli ktoś przed rokiem zasugerowałby mi, że nawiedzę chatkę Pietraszonka w Beskidzie Śląskim, to uznałbym to za dobry żart! Widać jednak tylko krowa nie zmienia poglądów, ale muszę uczciwie napisać, że bawiłem się znakomicie w doborowym gronie. I do tego piękne kolory jesieni, który sprawiły, iż nawet zmasakrowana Barania Góra prezentowała się nieźle.

W Halloween uskuteczniłem męski wypad w Wysoki Jesionik, realizując pomysł, który od dawna chodził mi po głowie, a mianowicie nocleg w schronie na głównym grzbiecie (Jelení studánka). 

 

To był jeden z bardziej pamiętnych wyjazdów w moim życiu: temperatura jak latem, przepiękne morza chmur zarówno wieczorem, jak i rano, a na deser górska elektrownia wodna.

 

 * Listopad

 

Tego przed rokiem na pewno się nie spodziewałem, czyli jesiennego powrotu w Beskid Niski. Zawsze było to dla za daleko na krótki wypad, baza noclegowa poza okresem letnim jest słabiutka, a pogoda często nie zachęca do namiotu. Tym razem jednak wykorzystałem ponownie Zyndranową, gdzie próbowałem pomagać bazować bazowej Gosi. Stamtąd robiliśmy wypady z ekipą w różne miejsca w bardzo rozmaitej aurze: w rezerwacie Prządki lało, za to w Nieznajowej i przy cerkwiach w okolicy Krempnej słońce dokazywało aż miło. 

 

 

Jednoosobowo wybrałem się - podobnie jak w sierpniu - na słowacką stronę. Prócz jednego jedynego szczytu były małe wioski, drewniane i murowane cerkwie, cmentarze wojenne, cygańska dzielnica, tradycyjne pytania o niedźwiedzie i spacer po Svidníku. A na sam koniec, w ciemnościach, zostałem wzięty za jakieś podejrzane indywiduum i, być może, tylko szybki przyjazd bazowej mnie uratował 😏.

* Grudzień

 

W ostatnim miesiącu górskie plany były torpedowane przez przypadki losowe, przeważnie choroby. Na szczęście po sam koniec udało się zrealizować dwie jednodniówki w Sudety, niestety, zupełnie bez zimowej aury.

Najpierw Góry Opawskie (pierwszy i jedyny raz w tym roku!) oraz nieśmiertelna, coraz bardziej zasyfiona i zagracona Kopa Biskupia. Plus pyszny bigos pod wiatą!

Następnie Góry Złote (Rychleby) z Borówkową w ciepłym, ale bardzo silnym wietrze. Na sylwestra pogoda zaserwowała walkę chmur ze słońcem.

-----

Podsumowując: rok 2022 to 15 wyjazdów, 39 dni i 24 noclegi w górach. Są to dwa wyjazdy, jeden dzień i jeden nocleg mniej niż w poprzednim sezonie, więc wniosek z tego prosty - potencjalny wypad nieco się wydłużył w czasie 😊.

A teraz porównanie z poprzednimi latami:

Rok 2008: 13 wyjazdów, 25 noclegów.
Rok 2009: 21 wyjazdów.
Rok 2010: 19 wyjazdów, 44 dni w górach, 28 noclegów
Rok 2011: 12 wyjazdów, 34 dni w górach, 22 noclegi.
Rok 2013: 9 wyjazdów, 20 dni w górach, 14 noclegów.
Rok 2014: 13 wyjazdów, 27 dni w górach, 14 noclegów.
Rok 2015: 14 wyjazdów, 27 dni w górach, 15 noclegów.
Rok 2016: 19 wyjazdów, 48 dni w górach, 38 noclegów.
Rok 2017: 20 wyjazdów, 46 dni w górach, 29 noclegów.
Rok 2018: 18 wyjazdów, 49 dni w górach, 35 noclegów.
Rok 2019: 16 wyjazdów, 39 dni w górach, 27 noclegów.
Rok 2020: 21 wyjazdów, 40 dni w górach, 19 noclegów.

Rok 2021: 17 wyjazdów, 40 dni w górach, 25 noclegów.

Od czterech lat mam bardzo podobną ilość dni w górach, więc jestem bardzo regularny 😏.

 

Podział na pasma tym razem pokazuje duże rozdrobnienie: tylko cztery razy powtórnie odwiedziłem te same góry, trzecich odwiedzin nie było wcale:

* Beskid Niski, Beskid Śląsko-Morawski, Beskid Śląski, Góry Złote (Rychleby) - 2 razy,

* Bieszczady, Beskid Żywiecki, Góry Stołowe, Góry Opawskie, Wysoki Jesionik, Súľovské vrchy, Galičica - 1 raz.

Jeden debiut (Súľovské vrchy). Osiem razy w Beskidach, pięć w Sudetach. Osiem razy u Czechów, trzy u Słowaków, raz u Macedończyków.

A noclegi?

* chatka studencka - 9 razy (identycznie jak przed rokiem),

* kwatera - 4 razy,

* schronisko PTTK i prywatne - 3 razy 

* namiot - 3 razy (w tym raz na kempingu),

* baza namiotowa, utulnia/wiata - 2 razy,

* ruiny zamku - jeden raz 😏.

W tym przypadku dobrze widać dopasowanie wyboru do sytuacji finansowej. Chatki są obecnie jedną z najtańszych opcji noclegowych (choć niektóre też już nieźle poszalały z cenami), a do tego najbardziej klimatyczne. Kwatery - poza jedną zlotową - oferowały tańsze spanie po znajomości. Ze schronisk korzystałem przy okazji promocji, a w Beskidzie Niskim jest po prostu taniej niż w innych regionach. Własne namioty, bazy namiotowe i wiaty to również opcje niskobudżetowe lub wręcz darmowe. Na szczęście patrząc na portfel człowiek nie musi odzierać się z przyjemności, bo nadal w górach bardzo często "tanio" oznacza również "fajnie".

Przyjrzę się jeszcze planom z ubiegłego roku. Co prawda one są tylko pragnieniem rzuconym na lekko, bez większej presji, ale mogą ciekawie obrazować sytuację. (...) nie snuję wielkich wizji, ale liczę na to, że w końcu uda się pojechać w majówkę na Słowację, tak jak robiłem przez wiele lat. Oraz oczywiście Beskid Niski i Bieszczady. Może znowu zajrzeć w Karkonosze, gdzie nie było mnie przez dwa lata? Generalnie wszystko, co się trafi, przyjmę z radością. No i żeby jeszcze pogoda bywała czasem bardziej łaskawa, bo przy ładnych zdjęciach lepiej się wspomina. Majówka się udała, Bieszczady i Beskid Niski również (ten drugi nawet podwójnie). Nie zajrzałem w Karkonosze. Pogoda rzeczywiście była dla mnie milsza, bo pomijając pierwszy wypad w Beskid Śląsko-Morawski, to zawsze pokazywało się choć trochę słońca na zrobienie kilku zdjęć 😏. Nie mam na co narzekać, a kilka wypraw będę na pewno wspominał do końca swych dni!

 

A jakie plany na 2023? Niezmiennie kolejne penetracje Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Majówka na Słowacji lub w Czechach. Karkonosze także chodzą mi po głowie i mam na nie kilka świeżych pomysłów. Ale oprócz tego nadal liczę na częste wykorzystanie namiotu, wiat, baz namiotowych i chatek - z powodów cenowych wydają się one obecnie jedyną sensowną opcją noclegową, tak aby zasypiać w górach i nie zbankrutować. Fajnie byłoby znowu ruszyć z rowerem w rejony górskie, bo akurat w 2022 tego zabrakło. A zatem... szerokich szlaków!